تحقیق پایانی- مدرسه علمیه امام حسن مجتبی (ع)
دیدگاه فریقین در عصمت جانشینی پیامبر (ص)
عصمت از موضوعات قرآنی بوده که قابل تامل و بررسی در علوم مختلف روایی،قرآنی،کلامی و...است که در این پژوهش با رویکرد روایی وقر آنی به آن پرداخته شده است.
عنوان اثر
|
سال دفاع
|
نام و نام
خانوادگی طلبه
|
نام و نام
خانوادگی استاد راهنما
|
نام و نام
خانوادگی استاد داور
|
واژگان کلیدی
|
دیدگاه فریقین در عصمت
جانشینی پیامبر
(ص)
|
1393
|
افسانه
صفری یگانه
|
فرزانه
تهرانی
|
محمد
روحی
|
عصمت،شیعه،اهل
سنت،اهل بیت،پیامبر
|
چکــیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــده
|
عصمت از
موضوعات قرآنی بوده که قابل تامل و
بررسی در علوم مختلف روایی،قرآنی،کلامی و...است که در این پژوهش با رویکرد روایی
وقر آنی به آن پرداخته شده است.
عصمت در
لغت، به معنای حفظ و منع است. و آن این که خداوند بنده خویش را از امر ناگواری
که بر او وارد شود نگه می داردو معصوم کسی است که از ارتکاب گناه مصون و محفوظ
است و این که منشا صیانت و حفظ معصوم از گناه اراده الاهی است.
این را
نیز باید توجه عمیق داشت که عصمت ملکه اختیاری در دو مرحله علمی و عملی است و
تحقق عصمت امری تکوینی و جعلی نیست بلکه فضیلتی اکتسابی در سایه توفیق خاص حق
است مساله عصمت از تعالیم اسلاسی اسلام، و بلکه از ضروریات دین است، و از آغاز،
همگام با سایر احکام و اعتقادات اسلامی مطرح بوده است .
هدف این
پژوهش بنیادی بوده واز روش توصیفی _تحلیلی بهره برده وجمع آوری مطالب به صورت
متنی کتابخانه ای در سه فصل ارائه شده است.
عصمت در
حقیقت نورانیتی عقل نظری و عملی است و انسان معصوم قدرت دارد مانع نفوذ وهم و
خیال در حیطه عقل نظری شود تا زمینه خلط و خبط و مغالطه را از میان بردارد و هم
می تواند مانع نفوذ شهوت و غضب بی محاسبه در محدوده عقل عملی گردد تا به تباهی و
گناه آلوده نشود و به طور اختیاری به سوی فضایل و کمالات حرکت کند.
عصمت
عملی و رفتاری، عالی ترین درجه تقواست یعنی تقوا دارای مراتب و مراحل زیادی است
که نهایت آن در کردار و رفتار است که همان عصمت عملی است گرچه ممکن است بخش عصمت
علمی و معرفتی را نیز تقوای علمی نامید ولی تقوای کرداری و خویشتن داری، فعل
اختیاری انسان و جزء مسائل عقل عملی است.
همه
معصومان ما هم در مسائل علمی و هم از جهت تلقی از سوی خدا و هم از جهت حفظ و
نگهداری در باطن و هم از جهت تعلیم و آموزش و تبلیغ و ابلاغ، مصون از خطا و
اشتباه و سهو و نسیان اند، یعنی آن چه را مربوط به هدایت انسان هاست به طور کامل
از خدا دریافت می کنند و درست و صحیح می فهمند و آن را خوب حفظ می کنند و درست و
صحیح عمل می نمایند و به دیگران ابلاغ می کنند.
|